هشتم شوال توحش وهابیت

  

در 8 شوال سال 1344 ه.ق پش از اشغال مکه توسط وهابیان به سرکردگی عبدالعزیز بن سعود، قبور ائمه بقیع ویران شد. بقیع در چند قدمی مسجد النبی، تنها قبرستان مسلمانان بعد از هجرت و اولین قبرستانی است که به دستور پیامبر(صلی الله علیه واله) توسط مسلمانان صدر اسلام ساخته شد. اولین کسی که به توصیه پیامبر(صلی الله علیه واله) در بقیع دفن شد عثمان بن مظعون از صحابه رسول الله و از دوستان علی ابن ابیطالب(علیه السلام) بود.

چهار امام معصوم حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام)، امام زین العابدین(علیه السلام)، امام محمد باقر(علیه السلام) و امام صادق(علیه السلام) به همراه برخی از کشته شدگان جنگ احد، ابراهیم فرزند پیامبر(صلی الله علیه واله)، تعدادی از زنان پیامبر(صلی الله علیه واله)، عباس عموی رسول الله، فاطمه بنت اسد مادر امیرالمومنین(علیه السلام)، ام البنین مادر ابوالفضل العباس و جمعی از بزرگان اسلام در این فبرستان مدفون هستند.

نخستین تخریب قبور ائمه اطهار به دست وهابیون در سال 1220 ه ق رخ داد که شیعیان با امکانات خود بقیع را بازسازی کردند اما وهابیون در 8 شوال 1344 بقیع را ویران نمودند و سندی دیگر در کارنامه سیاه خود به ثبت رساندند و مظلومیت شیعه را مهر کردند. قبل از تخریب بقیع بر روی قبور پیشوایان و بزرگان اسلام گنبد و بناهائی قرار داشت و ائمه بقیع در بقعه بزرگ هشت ضلعی ساخته شده بود که پس از تسلط وهابیان بر مدینه بناها به صورت کامل تخریب شد. وهابیت که جنبشی مذهبی در قرن هجدهم در عربستان است توسط محمد ابن عبدالوهاب بنیان‌گذاری شد و مورد قبول خاندان سعودی قرار گرفت.

حرکت وهابی‌ها در ویرانی بقیع ناشی از کج فهمی‌ها و ناآگاهی است آن گونه که وهابیت در تاریخ اسلام جنایات دیگری را نیز رقم زده و امروز نیز در کشورهای اسلامی از جمله سوریه، عراق و ... دست به جنایات شنیعی زده و می‌زنند. وهابیت که گرفتار آفت بزرگ و خطرناک تندروی‌، کج‌روی‌ها و برداشت‌های غلط و خود ساخته هستند با تخریب بقیع، سند توحش خود و مظلومیت شیعه را امضا کرده و امروز این فرقه انحرافی با کشتار بی گناهان، کارنامه سیاه دیگری را تثبیت کرده‌اند.

عیدسعید فطرمبارک

با بررسی فرهنگ لغت خواهیم دید که فطر در لغت به معنای شکستن است، اما راجع به متعلق آن چیزی بیان نگردیده است، البته برخی آن را به شکستن نخوردن و نیاشامیدن تعبیر می کنند، بدین معنا که پس از مدتی نخوردن و نیاشامیدن، این نخوردن و ناشامیدن را می شکنند، که از این تعبیر به فطر می شود. اما به راستی فطر بدین معنا است؟ آیا به راستی وقتی خدا و ائمه(ع) واژه فطر و عید فطر را به کار می برند این معنا را مدنظر می آورند؟ گمان می کنم اینگونه نباشد. دلیل این حرفم این است که با استعمال این لفظ و اراده این معنی، توجه به بعد حیوانی انسان خواهد شد و بعد معنوی و الهی انسان پنهان و مخفی و مغفول خواهد ماند. اما معنای حقیقی فطر و عید فطر چه خواهد بود؟ به نظر می رسد که معنای حقیقی فطر همان شکستن است، اما متعلق آن شاید فقط خوردن و اشامیدن نباشد، بلکه مراد و متعلق شکستن، شکستن بعد شیطانی است، یعنی شکستن غرور و تکبر و حرص و بخل و دروغ و ظلم و …… و پس از شکستن برگشت به فطرت، فطرتی که پاک آفریده شد، فطرتی که با دستانمان تیره شد. و چه زیباست وقتی دو کلمه فطر و عید در کنار همند، چون عید به معنای بازگشت است و در کنار فطر می شود “بازگشت به فطرت”. یعنی این روز، روز بازگشت انسان است به فطرت، فطرتی که پاک بود. به بیان دیگر ماه مبارک رمضان را می توان یک پروسه و مرحله ای از پایان تا آغاز دانست، که هدف آن بندگی و عبودیت و رسیدن به قله ای است که خودد آغاز راه جدیدی است، مسیری که انتهای آن رجوع به فطرت است و این رجوع و برگشت به فطرت در آخرین روز ماه و اولین روز سال بندگی جدید برای انسان ها رخ می دهد. به هر حال جای دارد به نوبه خود این عید سعید و بزرگ را به عموم مومنین و مومنات در جای جای این گیتی پهناور تبریک گوییم و از خدای متعال خواهان عفو و بخشش در این عید بزرگ هستیم